Τις τελευταίες, ιδιαίτερα, δύο δεκαετίες στη χώρα μας και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης παρατηρείται μια συστηματική αμφισβήτηση της κοινωνικής ασφάλισης και του διανεμητικού συστήματος της αλληλεγγύης, της αναδιανομής και της συλλογικής αντιμετώπισης των κινδύνων του γήρατος, της αναπηρίας, της χηρείας, της ανεργίας και της υγειονομικής περίθαλψης. Στις ημέρες μας, μάλιστα, με αφορμή τη δημογραφική γήρανση του πληθυσμού προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η κοινωνική ασφάλιση και ο γηραιότερος πληθυσμός (οι συνταξιούχοι) υπονομεύουν την οικονομική ανάπτυξη και το μέλλον των νέων γενεών αφού οι συνταξιούχοι αυξάνονται ως ποσοστό στον συνολικό πληθυσμό και δεν συμμετέχουν στη παραγωγική διαδικασία. Παράλληλα, προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι η μόνη λύση για την μη υπονόμευση της οικονομικής ανάπτυξης είναι η αύξηση της αποταμίευσης, η οποία, όπως υποστηρίζεται, θα προκαλέσει αύξηση των επενδύσεων και επομένως και ανάπτυξη.
Τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, περιορίζονται σταδιακά τα διανεμητικά συστήματα της αλληλεγγύης των γενεών και αντικαθίστανται από τα κεφαλαιοποιητικά συστήματα, προκειμένου να βρεθούν κεφάλαια τα οποία θα χρηματοδοτούν τις επενδύσεις
Η θεώρηση αυτή επικαλούμενη την εμπειρία των άλλων χωρών της Ευρώπης υποστηρίζει ότι η κυριότερη πηγή αποταμίευσης είναι η συνταξιοδοτική αποταμίευση που συντελείται μέσω των κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών συστημάτων. Έτσι, παρουσιάζεται μια συνεχής προτροπή οι εργαζόμενοι να αυξήσουν τη συνταξιοδοτική τους αποταμίευση, μέσω των κεφαλαιοποιητικών συνταξιοδοτικών σχημάτων (όπως τα ταμεία επαγγελματικής ασφάλισης και τα ατομικά ή ομαδικά συνταξιοδοτικά ασφαλιστήρια συμβόλαια) ή ακόμη και με την επιβολή της υποχρεωτικής αποταμίευση των πολιτών, όπως με την περίπτωση του ΤΕΚΑ (Ν.4826/2021) στην Ελλάδα, η οποία προβάλλεται ως μια ορθολογική απόφαση για την αντιμετώπιση της γήρανσης του πληθυσμού.
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ https://www.ot.gr/2025/10/08/apopseis/h-koinoniki-asfalisi-os-thesmos-anaptyksis-kai-anadianomis/#goog_rewarded
